วันพุธที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสิ่งแวดล้อมที่มีชีวิต



    สิ่งแวดล้อมรอบๆ  ตัวมนุษย์  ไม่ว่าจะเป็นสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ  หรือสิ่งแวดล้อมที่มนุษย์สร้างขึ้น  ล้วนมีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อความเป็นอยู่  การอยู่รอด  และมีความสัมพันธ์กับสิ่งมีชีวิตและมนุษย์  รวมทั้งวิธีจัดการกิจกรรมต่างๆ  ของมนุษย์เป็นอย่างมาก  การเปลี่ยนแปลงทางภูมิศาสตร์ของโลก  ไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงทางธรณีวิทยา  สภาพลมฟ้าอากาศ  ลักษณะภูมิประเทศ  ย่อมส่งผลกระทบต่อวิถีการดำเนินชีวิตของมนุษย์  เพราะสิ่งแวดล้อมจะทำให้มีการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบ  การกระจายผลผลิตของสังคมพืชและสัตว์  ซึ่งส่งผลสะท้อนไปถึงชีวิตความเป็นอยู่ของมนุษย์มากที่สุด  โดยจะเห็นได้ค่อนข้างชัดเจนจากวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตในแต่ละยุค  แต่ละสมัย  ขึ้นอยู่กับลักษณะสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไป
มนุษย์กับสิ่งแวดล้อมมีความสัมพันธ์กันเป็นวงจรไม่สามารถที่จะบอกได้ชัดเจนว่าสิ่งใดมีอิทธิพลต่อสิ่งใดมากกว่ากัน  สิ่งแวดล้อมมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมและความเป็นอยู่ของมนุษย์และกิจกรรมของมนุษย์ก็เป็นตัวการสำคัญในการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อม  เมื่อสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนแปลง  ย่อมส่งผลกระทบต่อของมนุษย์ให้เปลี่ยนแปลงอีกตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันและจะดำเนินต่อไปในอนาคต (ภาณี  คูสุวรรณ์  และศจีพร  สมบูรณ์ทรัพย์, 2542 : 4)

ความเสียหายที่เกิดขึ้นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเพียงชั่วข้ามคืนแต่ถูกสะสมมาเป็นสิบสิบปีหรืออาจจะมากกว่านั้น  แต่มนุษย์ก็หลีกเลี่ยงการพัฒนาไม่ได้  อาจจะเพื่อระดับความเป็นอยู่  หรือความสะดวกสบาย  ก็แล้วแต่กรณีต่าง ๆ  นา ๆ  แต่ก็ไม่ใช่ว่ามนุษย์ได้ละเลยผลกระทบจากสิ่งแวดล้อมเหล่านี้  ยังมีหลายกลุ่มหลายหน่วยงานที่มองเห็นและกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นและได้ปฏิบัติทุกวิถีทางเพื่อแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้น  แต่ในที่สุดแล้วกลุ่มคนส่วนใหญ่ละเลยและมองข้ามปัญหาเหล่านี้เพราะคิดว่าเป็นเรื่องใหญ่และคิดว่าตัวเองเป็นเพียงคนคนนึงคงแก้ไขอะไรไม่ได้  แต่หารู้ไม่ว่ากลุ่มคนส่วนน้อยจะรวมเป็นกลุ่มคนส่วนใหญ่ถ้าทุกคนทำ ปัญหาสิ่งแวดล้อมก็จะบรรเทาลง  หรือจะรอให้ธรรมชาติปับตัวของมันเอง  เมื่อถึงวันนั้น  ชีวิตคงเริ่มต้นจาก 1 ใหม่ (ยุคสร้างโลก)


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น